တစ္ခါတုန္းက တံငါသည္တစ္ေယာက္
္ ေလွတစ္စီးနဲ႔ ငါးရွာထြက္တယ္။တံငါသည္ဟာ ေရျပင္
ေပၚကို ငါးမ်ားရဲ႕မရဏကြန္ကို ျဖန္႔ခ်လိုက္တယ္။တံငါသည္ ကြန္ကိုျပန္ဆယ္လိုက္ခ်ိန္မွာ ငါးရံ႕၊
ငါးခူနဲ႔ ငါးေျပမ စတဲ့ငါးသံုးေကာင္ဟာ ကြန္ရဲ႕ပိုက္ေတြၾကားမွာ ၿငိပါလာတယ္။ထို႔ေနာက္ တံငါသည္ဟာ ငါးသံုးေကာင္ကို ပိုက္ေတြၾကားကျဖဳတ္ၿပီးေလွဝမ္းထဲကို ပစ္ထည့္လိုက္တယ္။
ငါးသံုးေကာင္ထဲက ငါးေျပမက က်န္တဲ့ ငါးႏွစ္ေကာင္ကို ဤသို႔ စကားဆိုတယ္။
" ငါက ဝီရိယကို အားကိုးတယ္...မင္းတို႔ေကာအားကိုးရိွၾကသလား...."
ထိုအခါ ငါးရံ႕က
" ငါကေတာ့ ဉာဏ္နဲ႔ ဝီရိယကို အားကိုးတယ္ "လို႔ဆိုတယ္။
" ငါကေတာ့ ကံ ကိုပဲယံုၾကည္တယ္ ..."လို႔ ငါးခူက ေျဖတယ္။
ဝီရိယ အားကိုးတဲ့ ငါးေျပမက သူ႕ရဲ႕ဝီရိယအားကိုးနဲ႔ ေလွရဲ႕ေဘးေဘာင္ကို ေက်ာ္ၿပီးေရထဲကို
ခုန္ဆင္းဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားတယ္။ဒါေပမယ့္ ေလွရဲ႕ေဘးေဘာင္နဲ႔႐ိုက္မိၿပီး ေလွဝမ္းထဲကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပန္က်လာတယ္။ေလွဝမ္းထဲမွာတဖ်တ္ဖ်တ္ခုန္ေနတဲ့ ငါးေျပမကို တံငါသည္ သတိ
သတိထားမိသြားတယ္။တံငါသည္က ခုန္ေနတဲ့ ငါးေျပမကို ၿငိမ္သြားေအာင္ ေလွေပၚမွာအဆင္သင့္ရိွေနတဲ့ သစ္သားတံုးနဲ႔ ငါးေျပမေခါင္းကို ထုလိုက္တယ္။ငါးေျပမ ၿငိမ္က်သြားတယ္။မခုန္ႏိုင္ေတာ့။ဉာဏ္နဲ႔ ဝီရိယအားကိုးတဲ့ ငါးရံ႕က အခြင့္အေရးကို ေစာင့္ေနတယ္။တံငါသည္ ကြန္ပစ္တဲ့အခါ ေလွက မၿငိမ္ပဲ ေရေပၚမွာလူးေနတယ္။ေလွ
က ေရေပၚမွာ လူးေနတဲ့အခ်ိန္ ေလွရဲ႕ေဘးေဘာင္ေစာင္းသြားခ်ိန္မွာ ငါးရံ႕က ေဘးေဘာင္ကို အသာေလးခုန္ေက်ာ္ၿပီး ေရထဲသို႔ဆင္းႏိုင္ခဲ့တယ္။ကံ ကိုသာအားကိုးတဲ့ ငါးခူက တစ္ခ်က္
ကေလးမွ မခုန္ပဲ ေလွဝမ္းထဲမွာ ၿငိမ္ေနတယ္။ကံေကာင္းရင္ ေလွဝမ္းထဲကေန လြတ္ေျမာက္လိမ့္
မယ္လို႔ ယံုၾကည္ေနတဲ့ ငါးခူဟာ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့တံငါသည္ရဲ႕ ညေနစာစာရင္းထဲမွာ ငါးေျပမနဲ႔
အတူ ပူးတြဲပါဝင္သြားပါေတာ့တယ္။
ု
..................................................
" မိတ္ေဆြ.....
ဉာဏ္ နဲ႔ ဝီရိယ ကိုသာ ယံုယံုၾကည္ၾကည္
အားကိုးၿပီး ေဆာင္ထားလိုက္ပါ၊
သင့္ဆီသို႔ ကံေကာင္းျခင္းေတြ ေရာက္ရိွ
လာပါလိမ့္မယ္ "
ဦးတိုးေအာင္
No comments:
Post a Comment
သူငယ္ခ်င္း မ်ားအားလံုးေက်းဇူးပါ